هپاتيت (به انگليسي: Hepatitis) به معني التهاب در پارانشيم كبد است و به دلايل مختلفي ميتواند ايجاد شود كه بعضي از آنها قابل سرايت هستند و برخي مسري نيستند. از عواملي كه ايجاد هپاتيت ميكنند ميتوان به افراط در مصرف الكل، اثر برخي داروها، آلودگي به باكتري و همچنين ويروس اشاره نمود. هپاتيت ويروسي منجر به عفونت كبدي ميگردد.[۱]
عامل بيماري هپاتيت ويرال (ويروسي) يك ويروس است و در ابتدا ميتواند مثل يك سرماخوردگي بروز نمايد؛ ولي بيماري مزمن هپاتيت "C" بر عكس سرماخوردگي معمولي به دليل از كار افتادن كبد و مشكل بودن درمان ميتواند حيات بيمار را تهديد كند. بيشتر مبتلايان به هپاتيت از نوع C و B علائمي ندارد. برخي از اين بيماران علائم سرشتي عفونت ويروسي را نشان ميدهند از قبيل خستگي، دل درد، لاغري شديد، درد عضلاني و تهوع و بي اشتهايي، ولي در موارد پيشرفته علائم نارسايي كبدي بروز ميكند كه شامل تورم شكم، اندامها، يرقان و خونريزيهاي گوارشي و … است.
در ايران بالغ بر ۳٪ افراد آلوده به اين ويروس ميباشند.[۲] حدود ۷۵ الي ۸۰ درصد از افرادي كه تازه به اين ويروس مبتلا شدهاند، دچار پيشرفت و مزمن شدن اين بيماري شده و از بين آنها نيز ۶- الي ۷۰ درصد به بيماريهاي مزمن كبدي دچار ميشوند. از بين افراد حدود ۵ الي ۲۰ درصد به سيروز كبدي مبتلا شده و ۱ الي ۵ درصد آنان بر اثر بيماري سيروز كبدي يا سرطان كبد ميميرند. لازم است به نوع ديگري از هپاتيت اشاره شود كه بر اثر تخريب سلولهاي كبدي توسط سيستم دفاعي بدن صورت ميپذيرد و به آن هپاتيت خودايمني يا اتو ايميون گفته ميشود. هپاتيت اتو ايميون يا خود ايمني بيماري است كه در آن سيستم ايمني بدن، سلولهاي كبدي را دچار التهاب ميكند. از علل التهاب كبد ميتوان به هپاتيتهاي ويروسي، استفاده از برخي داروها و تجمع چربي در كبد، هپاتيت اتو ايميون يا خود ايمني اشاره كرد. درصورتي كه اين بيماري مزمن به موقع تشخيص و درمان نشود، كبد فرد دچار نارسايي شديد در عملكرد يا سيروز خواهد شد. علت ايجاد اين بيماري هنوز كاملاً شناخته نشدهاست اما زنان و دختران جوان بيشتر در معرض اين بيماري قرار دارند به طوريكه حدود ۷۰ درصد اين بيماري در زنان ديده ميشود و كودكان نيز از اين بيماري مصون نيستند. هپاتيت اتو ايميون يا خود ايمني مسري نيست، برخي از بيماران علائم اين بيماري را مانند سرما خوردگي شديد يا آنفلوانزا گزارش دادهاند و همچنين بسياري از بيماران از علائمي مانند ضعف و خستگي شديد شكايت داشتند و حتي بعد از مدت طولاني دچار زردي يا يرقان ميشوند. از ديگر نشانههاي شايع بيماري هپاتيت اتو ايميون به مواردي زردي (يرقان)، خستگي شديد، بي اشتهايي، درد روي ناحيه كبد، بزرگ شدن كبد، خارش، درد مفاصل و گاهي جوشهاي شديد صورت در دختران جوان و اختلالات قاعدگي اشاره كرد. آزمايش خون مربوط به آنزيمها كبدي، سونوگرافي و بيوپسي (نمونه برداري) كبد از مهمترين ابزارهاي تشخيصي هپاتيت خودايمني است. هدف از درمان اين بيماري كم كردن التهاب كبد است و با توجه به نقش سيستم ايمني بدن بيمار در روند بيماري، درمان اصلي مبتلايان از طريق داروهاي مهار كننده ايمني است. بيماري سير پيشرونده خود را در كبد به صورت خاموش طي ميكند و بيماران گاهي در مراحل پيشرفته به پزشك مراجعه ميكنند.
ادامه مطلب لينك زير: